Problem impotencji

Impotencja to zaburzenia erekcji, czyli wzwodu penisa. Usztywnienie i powiększenie penisa następuje poprzez zwiększenie dopływu krwi do narządu. Wzwód penisa umożliwia mężczyznom współżycie. Gdy występują z nim problemy, nie może osiągnąć lub utrzymać wzwodu i odbija się to na całym życiu seksualnym. Impotencja to rodzaj zaburzeń seksualnych, występujący bardzo często w populacji, 50% mężczyzn w wieku 40-70 skarży się na tego typu kłopot. Trzeba jednak zaznaczyć, że choroba może wystąpić w każdym wieku, ponieważ ma różnorodne podłoże.

Przyczyny impotencji w większości przypadków związane są z wiekiem mężczyzny. Im starszy tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia choroby. U mężczyzn w podeszłym wieku zaburzenia erekcji związane są z andropauzą, polegającą na zmniejszeniu wydzielania testosteronu, w grę wchodzi także miażdżyca. Ten rodzaj impotencji bezpośrednio powiązany jest z problemami hormonalnymi. Chorobę tę powodują także zaburzenia krążenia, wtedy przyczyną są najczęściej choroby układu krążenia, nadciśnienie, udar, zawał serca, miażdżyca. Impotencja może także mieć podłoże neurogenne, czyli problemy będące skutkiem choroby lub urazów kręgosłupa. U młodych mężczyzn bardzo często występuje impotencja na tle nerwowym, czyli psychogenna. Wynikająca ze stresu, lęku, napięcia. U niektórych chorych zdiagnozować można tzw. impotencję mieszaną, gdzie zaburzenia spowodowane są przez różne czynniki.

Aseksualizm a niechęć do seksu

Czy aseksualizm i niechęć do seksu to to samo? Należy wyjaśnić, że są to dwa zupełnie odmienne zjawiska.  Aseksualność to trwałe nieodczuwanie popędu seksualnego względem innych osób. Takie zjawisko współcześnie zaczyna być uważane za jedną z orientacji seksualnych lub za zupełny brak orientacji. Natomiast niechęć do seksu to czasowy brak lub utrata potrzeb seksualnych, zwane także hipolibidemią.

Aseksualizm to po prostu nie odczuwanie popędu i przyjemności z kontaktów seksualnych. Osoby aseksualne nie są w ogóle zainteresowane współżyciem z partnerem. Potrzebują bliskości i związku, jak wszyscy ludzie, ale ich relacje nie przekraczają granic seksualności. Jeśli współżyją z partnerem to tylko dla jego przyjemności, ponieważ sami nie odczuwają żadnej. Aseksualistą może być zarówno kobieta i mężczyzn, płeć w tym przypadku nie ma większego znaczenia. Szukając przyczyn aseksualności trudno jest określić, czym właściwie może być spowodowana. Ciężko zakwalifikować to zjawisko jako chorobę, ale trudno powiedzieć, że zachowanie takie należy do ogólnie przyjętych zasad. Zdania na temat aseksualizmu są podzielone. Za przyczynę rozważa się brak lub zaburzenia libido, problemy hormonalne, złe doświadczenia z przeszłości. Niektórzy twierdzą, że to zupełnie normalne zachowanie, podobnie jak heteroseksualizm, homoseksualizm czy biseksualizm, i nie należy traktować go jako chorobę czy różnorodne zaburzenia.

Powiększanie penisa

Dlaczego tak wygląda, jak go zmienić i jakie będą efekty – to pytania, które niejednokrotnie zadają sobie mężczyźni analizując swój atrybut męskości. Ale zacznijmy od początku...

Penis to najbardziej czuły narząd męskiego ciała. W stanie spoczynku ma on średnio od 8,5 do 10 cm długości, a w czasie erekcji - od 12 do 18 cm. Jednak jego długość zmieniać się może w zależności od różnorodnych czynników – temperatury, emocji czy zmęczenia. Wpływ mają także uwarunkowania genetyczne, przebyte choroby oraz wiek.

Wielu mężczyzn nie jest jednak usatysfakcjonowanych z rozmiaru swojego prącia, stwierdzając, że ich członek jest zbyt mały. Niezadowolenie niejednokrotnie związane jest z przyjętymi mitami oraz nierealnymi przedstawieniami rzeczywistości w różnorodnych magazynach czy filmach. Panowie - uważając, że duży członek ma znaczenie dla ich partnerki - kierują się zasadą, że im dłuższy, tym lepszy. W wyniku tego coraz częściej zastanawiają się, jak powiększyć swojego penisa. Metod jest wiele. Zaczynając od najbardziej inwazyjnych - operacji, przez przyrządy rozciągające, preparaty i suplementy, kończąc na systematycznych ćwiczeniach.

Seksoholizm

Seksoholizm to choroba objawiająca się silnym uzależnieniem seksualnych. Jest to jednostka chorobowa podobna do alkoholizmu czy narkomanii, lecz uzależniająca od innego czynnika. W tym przypadku czynności seksualnych, które należy rozumieć, jako szereg działań prowadzących do zaspokojenia, spełnienia własnych pragnień.

Seksoholizm może przybrać rożne postaci i objawić się w różnorodny sposób. Trzeba zaznaczyć, iż nie zawsze jest to dążenie do stosunku płciowego, choć tak też się zdarza. Jedne osoby uzależnione są od myśli seksualnych, inne w otoczeniu odnajdują sygnały seksualne, których normalnie by nie dostrzegły bądź tak naprawdę w ogóle one nie istnieją. Seksoholik natomiast wyolbrzymia całą sytuację wynajdując punkty zaczepienia do pobudzenia własnych pragnień. Kolejnym przykładem jest uzależnienie od flirtu. Jest to dążenie do zdobycia, uwiedzenia innej osoby. Jednak w tym przypadku seksoholik często wcale nie zamierza wchodzić w jakiekolwiek kontakty płciowe. Nie chce odbywać stosunku z osobą, którą uwiódł. Satysfakcję daje mu sam moment zdobywania, „polowania”.

Należy wyjaśnić, iż seksoholizm to nie to samo co hiperseksulaność, gdzie potrzeba kontaktów płciowych jest ważniejsza od innych potrzeb życiowych. Jest to zjawisko zwane także hiperlibidemią, u kobiet jest to nimfomania, natomiast u mężczyzn satyryzm. Ten rodzaj zaburzeń objawia się bardzo silnym popędem seksualnym niszczącym jednostkę, która aby zaspokoić się seksualnie jest zdolna do wszystkiego. W skrajnych przypadkach osoba hiperseksualna traci instynkt samozachowawczy. Często skłania się do niebezpiecznych kontaktów seksualnych, bezpośrednio zagrażających życiu.

Seks bez zobowiązań

Seks bez zobowiązań to nic innego, jak relacja seksualna między dwojgiem ludzi nieoparta na żadnym głębszym uczuciu. Wiążąca się się z chęcią przeżycia rozkoszy, satysfakcji i zadowolenia erotycznego. Decydując się na seks bez zobowiązań nie angażujemy się w związek z nowo poznaną osobą. Wytyczamy granice, których nie chcemy przekroczyć. Ten rodzaj relacji bardzo często związany jest z chęcią poznania nowego partnera seksualnego, z którym pragniemy przeżyć chwile uniesienia. Świadomie godzimy się na wejście z nim w kontakt fizyczny, który ma nam przynieść radość.

Aktywność seksualna niepowiązana z żadnym uczuciem, będąca tylko kontaktem seksualnym może mieć kilka form. Jedną z nich jest jednorazowe, okazjonalne spotkanie seksualne z nowo poznaną osobą. Kończące się zazwyczaj tak samo szybko, jak się zaczęło. Jednak nie w każdym przypadku taka reguła ma zastosowanie, często partnerzy umawiają się na więcej erotycznych spotkań w krótkich odstępach czasu, po czym relacja wygasa. Inną formą seksu bez zobowiązań jest tzw. luźny związek. Jest to relacja między ludźmi, podczas której cyklicznie spotykają się ze sobą tylko w celu uprawiania seksu dla przyjemności. Niełączną ich żadne uczucia, nie są zaangażowani w związek.

Lecz czy na pewno da się oddzielić uczucie fizycznej rozkoszy od emocjonalnego doznania? Gdy czujemy się zaspokojeni seksualnie przez drugą osobę mamy poczucie, że spełniła ona jedną z naszych podstawowych potrzeb życiowy. Czujemy względem niej pewien rodzaj wdzięczności, więc poniekąd angażujemy się emocjonalnie. Często dążymy do kolejnego spotkania, podczas którego partner znów doprowadza nas do orgazmu, a to daje satysfakcję. Więc czy da się rozłączyć pociąg fizyczny od uczuć, może nawet miłości? 

Potrzeby seksualne kobiet i mężczyzn

Czym w zasadzie jest potrzeba seksualna? To jedna z podstawowych potrzeb życiowych każdego człowieka. Ma podłoże biologiczne, społeczne oraz psychologiczne. Potrzeba seksualna to reakcja organizmu, podczas której ma miejsce specyficzne napięcie psychofizyczne. Redukcja tego stanu następuje poprzez zaspokojenie seksualne, wykonywanie czynności seksualnych, które dają nam satysfakcję. Dochodzi wtedy do rozładowania uczucia napięcia seksualnego. 

Każdy człowieka ma odmienną hierarchię potrzeb. Uwarunkowaną przez swój wiek, doświadczanie, pragnienia i wiele innych czynników. Należy zaznaczyć, że potrzeby seksualne różnią się w zależności od płci. Mężczyźni mają większe potrzeby, kobiety zaś większe wymagania. Lecz mimo tych różnić, doskonale się uzupełniają.

Niektórzy ludzie na samym szczycie swojej piramidy potrzeb umieszczają właśnie potrzebę seksualną. Uważa się to za indywidualną determinację konkretnej jednostki do osiągnięcia zadowolenia seksualnego. Jest to raczej błędne i niezdrowe rozwiązanie. Potrzeby seksualne można podzielić właśnie ze względu na czynniki determinujące zachowanie jednostki. Profesor Lew Starowicz wyróżnia cztery poziomy potrzeb seksualnych człowieka. Poziom 0 to potrzeby destrukcyjne, np. przestępcze i materialne, np. prostytucja. Poziom 1 to potrzeba rozładowania napięcia seksualnego, doznań seksualnych oraz współżycia. Poziom 2 to potrzeba bezpieczeństwa, samorealizacji, potrzeba okazania wdzięczności. Natomiast poziom 3 to potrzeba zjednoczenia, uszczęśliwienia drugiej osoby.

Seksualność kobiet i mężczyzn

Seksualność jest pewną naturalną cechą organizmu człowieka, która zachęca i pobudza go do relacji interpersonalnych. Kontakty międzyludzkie, w jakie wchodzimy budowane są na poziomie biologicznym, psychologicznym oraz społecznym. Seksualność człowieka zmienia się i kształtuje wraz z wiekiem. Nie bez znaczenia pozostają także indywidualne doświadczenia życiowe. Każdy z nas jest w pełni świadom własnej seksualności, dzięki której buduje pewną hierarchię życiowych wartości i postaw. Tak powstaje obraz naszej osobowości. Na tej podstawie między ludźmi budowane są związki seksualne, których głębia zależy od powyższych czynników, a w szczególności od osobowości partnerów. W organizmie człowieka może dojść do zaburzeń lub zniekształcenia cechy wrodzonej objawiającej się zaburzeniami seksualnymi. 

Każdy z nas ma własną, indywidualną i niepowtarzalną seksualność. Choć wiele składników jest wspólnych dla całej populacji. Spróbujmy przyjrzeć się bliżej tym aspektom. Panuje powszechne przekonanie, że mężczyźni obserwują świat przez pryzmat seksu, natomiast dla kobiet jest on dopełnieniem związku. Co sprawia, że istnieje właśnie taki stereotyp mężczyzny? Kluczową odpowiedzią jest testosteron, zwany męskim hormon. Im go więcej w organizmie, tym mężczyzna ma większe potrzeby seksualne. U kobiet ten hormon także występuje, lecz nie jest mu przypisana powyższa funkcja. Obecnie panuje przekonanie, że wysoki poziom testosteronu potrzeby jest młodym i silnym mężczyzną, aby stawiali czoła wszelakim wyzwaniom i zapewniali ciągłość gatunku, płodząc dzieci. Mówi się, że mężczyzna wyposażony w odpowiedni zestaw hormonu jest wiecznym łowcą i zdobywcą, w każdym tego słowa znaczeniu. Potrzebuje ciągłej rywalizacji, dzięki której chce zdobyć pełne przywództwo. Kobieta natomiast w ogólnym przekonaniu powinna zadbać o ciepło domowego ogniska. Postrzegana jest jako wrażliwa i opiekuńcza istota. 

Czym jest seks?

Pierwotnie słowo „seks” pochodzi od łacińskiego wyrazu sexus, co oznacza płeć biologiczną. Jednak z biegiem czasu (w Polsce leksem „seks” wszedł do użycia dopiero po II wojnie światowej) sposób rozumienia tego pojęcia uległ zmianie, rozszerzając mocno swoje znaczenie. Współcześnie termin tłumaczyć można jako zachowanie płciowe człowieka. Choć bardzo często używając wyrażania „seks” rozumiemy stosunek płciowy. Nie jest to błędne, lecz nie do końca prawidłowe rozumienie. Nie należy zawężać poglądu na temat seksualności, gdyż oprócz czynności czysto płciowych - penetracyjnych, można wskazać wiele innych zachowań seksualnych człowieka. Jednym z nich jest uwodzenie, flirtowanie, czyli celowe zwrócenie uwagi drugiego człowieka na własną osobę. Inną formą jest petting, gra wstępna - szereg czynności wykonywanych, aby wzbudzić podniecenie partnera bez stosunku płciowego, penetracji. Masturbacja czy autoerotyzm także zaliczają się do zachowań seksualnych, ale nie skierowanych na inną osobę (osoby), lecz skupionych tylko na własnym ciele. 

 

Zachowania płciowe opierają się zazwyczaj na kontakcie z innym człowiekiem bądź grupą ludzi. Gdy obiektem naszego pożądania jest osoba przeciwnej płci, mówimy wtedy o stosunku heteroseksualnym, natomiast gdy tej samej o stosunku homoseksualnym. Podczas incydentu z wieloma osobami mowa o stosunku grupowym. Osoba, u której w obrębie zainteresowań pozostają obie płcie, zwana jest biseksualistą.